De Voorbeschouwing met Maikel Hermans

In 'De voorbeschouwing' blikken we iedere week vooruit op aankomend weekend. Met deze rubriek nemen we jullie mee achter de schermen van de selectie. In editie 10 blikken we vooruit op de topper met DESM. Dit doen we met Maikel Hermans.

Maikel Hermans is een alleskunner. Waar hij vorig jaar de doelpunten nog maakte in de spits, mag hij ze nu tegenhouden als rechtsback. De van origine Weertse jongen is volledig ingeburgerd en speelt inmiddels al 13 seizoenen in het geel-zwarte shirt van Merefeldia. Tijd voor een interview met deze immer goedlachse man.

Maikel, zoals hierboven vermeld kom je uit het Weertse, waarom heb je de overstap naar Merefeldia gemaakt en bijvoorbeeld niet naar DESM?
Ik speelde bij Wilhelmina'08. Die gingen zich volledig op het eerste elftal richten. Er was een hoop kloterij tussen de jongens onderling in het team. De jeugd werd letterlijk verpauperd. Simon van de Kruijs was de eerste die vertrok. We spraken onderling wel eens over een vertrek achter hem aan. Maar durfde de stap niet te nemen. Nadat onze trainer Akkachabou en de voorzitter toentertijd beterschap beloofden besloot ik nog een jaartje te blijven. Maar toen bleek dat er geen beterschap kwam, besloot ik een jaar later alsnog te vertrekken. Jeroen Bos als grote aanjager, heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik naar Merefeldia kwam.

Je hebt werkelijk op alle posities gespeeld in je carrière. Waar was je het beste? En waar speel je het liefst?
Het beste was ik in mijn A-jeugd periode onder Marcel Boelaars en Marcel Kuepers. We speelde toen in een 1-4-4-2 formatie en ik was rechter middenvelder. We hadden twee balvaste spitsen met Ben van Ekerschot en Robbert van der Vleuten waar ik lekker omheen kon spelen. Ik werd tweede topscorer van Limburg, achter een doofstomme jongen uit Panningen die er vijf meer maakte. Doordat het zo goed ging is dat ook mijn favoriete positie geworden. Onder de periode Wassenberg stond ik ook op rechtshalf, waar ik prima uit de voeten kwam.

Afgelopen zondag werd de derby in Ospel gewonnen. Geeft dit een boost voor de volgende wedstrijd of moet men waken voor zelfoverschatting? En waarom?
Erg belangrijk is dat de sfeer binnen de spelersgroep momenteel geweldig is. Een overwinning op RKSVO draagt daar alleen maar aan bij. Het zelfvertrouwen is daardoor ook gestegen. Natuurlijk moet je in onze situatie waken voor zelfoverschatting. Dat is sinds ik hier speel, altijd een Merefeldia-kwaaltje geweest. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat routine en jeugdigheid elkaar goed aanvult dit seizoen en we volwassen genoeg zijn dit tegen te gaan. Voor mij persoonlijk benader ik iedere wedstrijd ongeveer hetzelfde. Het is niet zo dat ik nu ik tegen stadsgenoten uit Weert speel dat ik iets anders ga doen. Ik denk wanneer we de rust bewaren en het groepsgevoel zo goed houden als het nu is, we een mooi slot op dit seizoen krijgen.

Nu wacht koploper DESM. Waar liggen de kansen en bedreigingen aankomende zondag?
Doen waar we goed in zijn. Geen stom balverlies lijden. Negentig minuten scherp blijven. En zorgen dat we, kostte wat het kost, ons eigen spel blijven spelen. Als we onverwachts op achterstand komen of wanneer iets niet goed gaat, is het zaak dat we gewoon door blijven gaan op onze eigen manier en onze kopjes niet laten hangen. Daar liggen onze kansen. In balverlies moeten we waken voor hun snelle omschakeling. Met Ralph Wulms en Raimondo Congiu hebben ze snelle spelers die levensgevaarlijk zijn. Als we hier de juiste mensen op zetten en goed in de organisatie blijven staan, moet dit lukken. Ook staan ze bekend om hun standaardsituaties en fysiek sterke ploeg. We moeten dus geen stomme overtredingen maken op onze eigen helft en geen onnodige corners weggeven.

Tot slot, wat verwacht je van de wedstrijd?
Dit wordt zonder meer een pittige wedstrijd. Niet alleen omdat het een derby is maar ook het belang tussen de nummer één en twee. We moeten niet denken dat we deze even gaan winnen omdat we dat in de uitwedstrijd ook hebben gedaan. We zullen aan elkaar gewaagd zijn. Maar wanneer we zo spelen zoals het antwoord hierboven aangeeft, heb ik er alle vertrouwen in. Persoonlijk vind ik het geweldig dat we weer op het hoofdveld mogen. Met het publiek langs de lijn en de kantine op de achtergrond voel ik me altijd op mijn best. Ook zal ik niet veel wedstrijden meer in het eerste spelen. Des te groter is de drang naar succes. Wanneer het groepsgevoel blijft zoals het is en we er allemaal in geloven heb ik alle vertrouwen in een goede afloop.